بعد از استخراج، ابتدا بنتونيت را مخلوط مي كنند تا آب و مواد فرار آن از 50-30% به 8-7% كاهش يابد .بعد آن را با آسياب ميله اي يا چكشي خرد كرده، گاهي آن را در خشك كن چرخان نيز مي ريزند.
در بيشتر موارد، بنتونيت با دانه بندي 90% ذرات 75 ميكرومتر، داد وستد مي شود. ولي انجام عمليات بيشتر بر روي آن نيز امكان پذير است. بهبودسازي بنتونيت با اسيدهاي غير آلي، سبب حل مواد ناخالص شده وحاصل آن از هم بازشدن ورقه ها، افزايش قطر منافذ باز و افزايش سطح مونتموريلونيت است. درجه اين تغييرات به مونتموريلونيت، نوع اسيد، دما و مدت زمان تماس بستگي دارد. رس هاي مورد استفاده براي خوراك جانوران با خنثي سازي محل هاي تبادل يوني در ورقه هاي رس فراهم مي شود كه معمولاخنثي سازي با سديم انجام مي شود.
خاصيت رنگ بري و ميزان جذب آب بنتونيت به نوع کاني يا کاني هاي گروه اسمکتيت بستگي دارد. ميزان تورم و خاصيت رنگ بري بيشتر بنتونيت ها در حالت طبيعي در پايه مطلوب نيست، بنابراين لازم است که تغييراتي ايجاد شود تا خواص آن افزايش يابد.
بنتونيت از ورقه هاي آلومينا و سيليكات با پيوند سست تشكيل شده كه مي تواند در محيط آبي به ذرات با ابعاد 0.003 ميكرومتر ضخامت و 0.1 ميكرومتر طول جدا شود. خاصيت جدا شدن آسان و بار الكتريكي منفي سبب انتشار وسيع آن در آب مي شود.
بنتونيت حاوي كاتيون هاي قابل مبادلة +Ca2+, Na يا +Mg2 بوده و از هر كاني ديگر به جز زئوليت ظرفيت تبادل يوني بيشتري دارد. اين خاصيت بر ويژگي هاي تجاري آن تأثير گذاشته و تقسيم بندي آن بر همين اساس صورت مي گيرد. سديم بنتونيت با قابليت تورم بسيار بالا و كلسيم بنتونيت با ظرفيت تورم پايين، يك فرق اساسي ديگر بين اين دو نوع كاني است كه نوع سديم دار، تادماي 400 درجه سانتيگراد پايدار است. نوع كلسيم با كربنات سديم واكنش داده شده تاخاصيت تورم آن افزايش پيدا كند.
- بنتونيت هاي فعال طبيعي و بنتونيت هاي فعال شده توسط اسيد:
اين نوع بنتونيت ها در صنايع غذايي ، صنايع شيميايي ، تهيه گوگرد ، صنعت نفت ، کاغذ سازي ، صنعت قند وشکر و نوشابه ، کنترل آتش سوزي ،تميزکننده وجود دارند.
- بنتونيت هاي فعال طبيعي و بنتونيت هاي جانشيني سديم :
اين نوع بنتونيت ها در صنايع شيميايي ، کاغذ سازي ، صنعت قند وشکر و نوشابه، تميزکننده ، موادمعدني ، سراميک ، کشاورزي ، حفاري و ريخته گري وجود دارند .