بنتونیت بدلیل تعلیق پذیری و استاندارد سیلان در غلظت‌های بالا و قدرت آب بندی در اثر تورم از حدود 70 سال پیش به عنوان گل حفاری مصرف می‌شود. این نوع بنتونیت بیشتر از نوع سدیک یا تورم پذیر است. بنتونیت کلسیم یا خاک اسیدی بندرت برای این کار مصرف می‌شود. برای این کار بنتونیت را بصورت گل (مخلوط ساده بنتونیت با آب) که به گل وانیلا (Vanilla) معروف است در می‌آورند و در چاهها و گمانه‌های حفاری تزریق می‌کنند تا دیواره آنها را به صورت ژل پوشانده، ترک و شکاف‌های دیواره گمانه‌ها پر کرده و موجب کاهش آب (افت آب) تزریقی در گمانه گردد. لیزی و سیلان آن (در اثر جریان یابی) حرکت دستگاه حفاری را در گمانه‌ها آسان‌تر می‌نماید. در حفاري نفت و گاز از بنتونيت هاي سديم دار استفاده می‌شود. با آزاد شدن بنتونيت در آب، پوسته‌های نسبتاً بزرگ سديم بنتونيت به ذرات كلوئيدي تبديل شده و انرژي الكتريكي ذخيره شده در شبكه بلوري را آزاد می‌کنند و در حدود 15 تا 30 برابر حجم اوليه متورم می‌شوند. از اين خاصيت درحفاري براي پراكنده سازي مواد سنگين كننده و قطع حفاري استفاده می‌شود، بدين صورت بنتونيت پوششي را روي ديواره چاه ايجاد كرده و از مهاجرت نفت و گاز ممانعت می‌کند وديواره را پايدار و مته را نيز چرب می‌کند. همچنين بنتونيت، مواد آلي و غير آلي را از مخلوط آب جذب كرده و به ويسكوزيته آن در برداشت و بالا آوردن نخاله‌های حفاري كمك می‌کند.