بنتونیت ها درمجموعه ی مختلفی از چسب ها شامل لیگنین، نشاسته ، لاتکس و آسفالت استفاده می شوند. کاربردهای اصلی بنتونیت مربوط به چسب های مربوط به محصولات کاغذی و در سیمان های به کار رفته در کف پوش هایی مانند کف پوش اتاق، کف پوش لاستیکی و آسفالتی است. بنتونیت های مورد استفاده در چسب ها همواره رقیق کننده های خنثی نیستند بلکه می توانند ویژگی های دیگری را ایجاد کنند. این ویژگی ها شامل کاهش نفوذ چسب به درون اشیایی که باید به هم متصل شوند، افزایش میزان ذرات جامدچسب، سرعت بالای گیرایی و مقاومت چسبندگی برتر است. میزان پراکندگی و تعلیق مونت موریلونیت آن را به ویژه در چسب های تولید شده از مواد لاستیکی و آسفالتی و همچنین در چسب های تولید شده از نشاسته، کازئین و سیلیکات سدیم سودمند می کند. بنتونیت ها اساسا در چسب ها و درزگیرها، جهت جلوگیری از جاری شدن و فرورفتگی در حین فرایند خشک کردن یا گیرش مورد استفاده قرار می گیرند. رس های آلی نه تنها به خاطر خواص سیال شناسی شان مورد استفاده قرار می گیرند بلکه به این علت که به طور منفی خواص فیزیکی سامانه را تحت تاثیر قرار نمی دهند به کار می روند. به عنوان مثال، رس های آلی در درزگیرهای پلی سولفیدی در صنعت ساختمانی به منظور حفظ مقاومت در اتصالات عمودی در حین پخت مورد استفاده قرار می گیرند. سطوح شاخص استفاده در چسب ها و درزگیرها بین 1 و 3% وزنی می باشد.